سی سالگی!

قراره خودم باشم و خودم اینجا. برا همین هی آدرس عوض می کنم.
که کسی نبینه. کسی نخونه.
یه مدیر موفق، یه تحصیل کرده ی باسواد، یه بچه ی صبور و مهربون برای خانواده . .

من یه دختر 28 ساله ام که دلم نمیخواد قضاوت شم.

سی سالگی!...

بهمن همیشه برای من ماه قشنگی بوده و حس عجیبی به 18 بهمن دارم هر سال. که خیلی وقتا بیخودیه.

زندگی آدما چقدر متفاوته و من هر روز بیشتر از روز قبل این و می فهمم. اذین و فرید و حمیدرضا و آدمای نزدیک تر مثل عروس و احسان و بقیه نشون میدن که حتی دو نفر شبیه هم نیستن.

چقدر بابا رو اعصابه مثل همیشه ی زندگی.

کارم آرامه. خدا رو هزاربار شکر. کار قبلی هم تسویه کرد بعد از 80 روز. خدا رو شکر.

5شنبه ی پیش خانوادگی رفتیم شاه عبدالعظیم.

خدایا من گیجم.

و ترس دارم.

و دائم در اضطرابم.

لطفا درستم کن.

سی سالگی!...

احساس می کنم وسواسی شدم راجع به همه چیز. راجع به مراقبت از پوست، مو، اعصاب، لاغری و چاقی، خوراکیا، پول، حتی ساعت رسیدن به محل کار. هم عصبی م می کنه این قضیه، هم فکر می کنم که خبف من آدم منظمی ام و این خیلی خوبه. البته که منظمی من رو باید توی کمد لباس سی سالگی!...